Humoreska
Wpis dodano: 4 listopada 2013
Są ludzie, którzy szybciej piszą niż myślą. Są tacy, których temperament przerasta ich intelekt. Są osobnicy, którzy po przeczytaniu tekstu nie chwalą go ani nie ganią, tylko chwalą i ganią autora, czyli postrzegają tekst nie merytorycznie, lecz ad personam.
Szybkie pisanie jest darem, jeśli poprzedza je proces myślowy, na dodatek widoczny w tekście. Temperament dodaje każdemu tekstowi urody i kalorii, aliści pod warunkiem, że nie dominuje nad intelektem. Chwalenie lub ganienie tekstu jest pożądane, lecz w każdym przypadku powinno być uzasadnione i przekonujące.
Są autorzy, którzy jak pijany słupa trzymają się jednej idei-fix. Czasami może to być uzasadnione i pożyteczne, ale nie daj Bóg, żeby obsesyjne. Leśniczemu każda złamana gałązka kojarzy się z kłusownikiem, policjantowi każdy menel z przestępcą, a erotomanowi wszystko kojarzy się z dupą,
Są autorzy, którzy cokolwiek by nie pisali, muszą włożyć w to swój obsesyjny refren. Katon Starszy każde swoje wystąpienie w rzymskim senacie kończył rytualnym zdaniem: Poza tym uważam, że Kartagina powinna być zburzona. Natręctwo maniakalne okazuje się wieczne…
Jeśli idzie o ludzi pióra, to najbardziej z powyżej wymienionych lubię erotomanów 🙂