Być poetką
Wpis dodano: 6 października 2017
BYĆ POETKĄ
być poetką to sprawa osobna,
na co dzień wielce ozdobna,
za nią krytycy się snują
i z zapałem ją lansują
poetka dobrze wylansowana
musi już pisać od wieczora do rana,
a poczucie ważnej misji,
dodaje pisaniu charyzmy
to poetkę zobowiązuje,
dzień bez wiersza ją frustruje,
przecież na spotkanie we wsi Wizna
przyszła nawet miejscowa starszyzna
pytanie istotne jej zadano:
czy pisze wiersze wieczorem, czy rano,
ona im odrzekła szczerze,
że pisze na komputerze
szum uznania poszedł po sali,
innych pytań już nie zadawali,
poetka wiersze czytać zaczęła
może za długie, bo część starszyzny usnęła
mimo to następnego rana
poetka była już wyfiołkowana,
bo artystka różnić się musi
i swym wizażem publiczność kusić
chodzi przywdziana w szyfony i tiule,
make up sporo czasu jej zajmuje,
dużo godzin przed lustrem spędza,
by nie tylko wierszami publiczność zachęcać
specjalizuje się w wierszach erotycznych,
gorących oraz lirycznych,
pełnych westchnień i namiętności,
szczerych w rozpasanej miłości
wie, że bez miłości poezja
już dawno by zdechła i sczezła;
twierdzi, że wiersze intelektualne
są najczęściej arcybanalne