Idzie nowe…
Wpis dodano: 22 marca 2011
Biegałem ostatnio po kilku forach internetowych poświęconych poezji. Rzadko na nie zaglądam – poziom opinii jest często zbyt amatorski i jakiś taki „domorosły”. Zawiązują się tam też kółka wzajemnej adoracji lub wzajemnej agresji. Częsty brak podstawowego aparatu polonistycznego dominuje.
To nie znaczy, że wszystko jest ple ple ple lub bum bum bum. Oczywiście, dla wielu młodych poetów, wstępujących na tę drabinę, jest to jakaś inicjacja, jakiejś wchodzenie w „arkana”. A także jest to ta „pierwsza scena”, na której można się pokazać, nawet zaistnieć. Może więc niepotrzebnie marudzę?
Jest prawdą, że portale i fora poetyckie uzmysławiają, jak wiele osób pisze wiersze. W dzisiejszej rzeczywistości, diagnozowanej głównie poprzez język mediów masowych, ludzie pióra nie mieliby swojej sceny, gdyby nie Internet. Wszystko to będzie się utrwalało; musimy to polubić, zaakceptować. Alternatywa jest marna. Tradycyjna książka poetycka i jej dystrybucja wchodzą powoli w swój okres schyłkowy. Biblioteka Narodowa już otworzyła swój dział druków elektronicznych, przydziela numery ISBN e-bookom, których coraz więcej i za chwilę będą dominować w podaży i popycie. Tak więc wszelkie formy i formuły elektronicznego życia literackiego będą się rozrastały, a antypody w ich poziomach i wartościach będą, co naturalne, zróżnicowane.
Idzie nowe i tak jak zawsze bywało, będzie miało swoje nowe cienie i nowe blaski.